Στο προηγούμενο post «ασυδοσία» αναφέρθηκα στο «νταλικοϊδές αυτό όχημα που μόνο ένα σκοπό εξυπηρετεί: την αντιστάθμηση του ελλείμματος μεταξύ των ποδιών του οδηγού». Και πράγματι έτσι είναι, γιατί ποτέ δεν το είδε κανείς το ημιφορτηγό αυτό να μεταφέρει τίποτε εκτός από τον οδηγό του. Χρησιμοποιείται ως κοινό επιβατικό, κι όποτε χρειαστεί ημιφορτηγό χρησιμοποιείται ένα παμπάλαιο κόκκινο και όχι αυτό. Κατέληξα λοιπόν να αναρρωτηθώ ποιός το αγόρασε ετούτο, πως το δικαιολόγησε, και βέβαια πόσο στοίχισε.
Μέσες-άκρες ένα Toyota Hilux κοστίζει γύρω στις 45.000 ευρώ. Δεν βρήκα ιδιαίτερη απόφαση για αυτό το συγκεκριμένο, αλλά βρήκα μια πολύ ενδιαφέρουσα απόφαση (178 της 30 Ιουνίου 2020, ΑΔΑ ΩΞΧΥΩΡΦ-8ΘΖ, δηλαδή επί Θώδα) για την προκήρυξη διαγωνισμού προμήθειας 22 οχημάτων με πενταετές leasing, μεταξύ αυτών δυο διπλοκάμπινα ημιφορτηγά 4×4 και τρία μονοκάμπινα ημιφορτηγά 4×2. Μάλλον εδώ εμπίπτει η εν λόγω πεοπροέκταση.
Η προκήρυξη είναι προφανέστατα 100% φωτογραφική. Όποιος έχει την υπομονή να διαβάσει και τις 99 της σελίδες, θα βρει παντού αλλοπρόσαλλες προδιαγραφές που μόνο ένα πρακτικό σκοπὸ μπορούν να εξυπηρετήσουν: την μείωση των έγκυρων προσφορών σε ακριβώς μια. Προφανέστατα τις προδιαγραφές τις έγραψε ο πωλητής έτσι ώστε να ταιριάζουν ακριβώς και μόνο στα δικά του οχήματα, και μετά ο δήμος έκανε τον διαγωνισμό απλώς για τα προσχήματα. Αλλιώς πως εξηγούνται αναγκαστικές προδιαγραφές όπως οι εξής;
Για σκουπιδιάρικο: «Το συνολικό μήκος απορριμματοφόρου θα είναι 7,30 μ». Δηλαδή αν έχει μήκος 7,25 ή 7,35 μέτρα δεν μας κάνει, και η προσφορά απορρίπτεται αυτόματα. «Ο κινητήρας θα είναι πετρελαιοκίνητος , τετράχρονος υδρόψυκτος, από τους γνωστούς σε κυκλοφορία τύπους νέας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας EURO6, DIESEL, 4/χρονος, τουλάχιστον 6/κύλινδρος, υδρόψυκτος από τους πλέον εξελιγμένους τύπους και άριστης φήμης, μεγάλης κυκλοφορίας. Η ονομαστική ισχύς κατά DIN θα είναι τουλάχιστον 250Hp και ροπής 1.000Nm. Θα διαθέτει στροβιλοσυμπιεστή καυσαερίων (Turbo). Ο κυβισμός του κινητήρα θα είναι τουλάχιστον 6.500cc.» Για σιγά λίγο ρε μάγκες. Όταν έχουν ήδη προσδιοριστεί η ελάχιστη ισχύς και ροπή, τι σημασία έχει ο κυβισμός; Ή ο κυλιδρισμός; Και γιατί πρέπει σώνει και καλά να έχει turbo; Άν δηλαδή κάποιος μας προσφέρει σε καλή τιμή σκουπιδιάρικο γνωστής και καλής μάρκας 5-κύλινδρο 5.000 cc που χωρίς turbo έχει ισχύ 300 HP και ροπή 1200 Nm, θα το απορρίψουμε από χέρι;
Ναι, αυτό ακριβώς. «Όλες οι απαιτήσεις των τεχνικών προδιαγραφών είναι ουσιώδεις και απαράβατες, η τυχόν ύπαρξη απόκλισης θα σημαίνει απόρριψη της προσφοράς». Εδώ απορρίπτονται προκαταβολικά όλα τα οχήματα που δεν αντιστοιχούν ακριβώς στις φωτογραφικές προδιαγραφές της προκήρυξης.
Ας πάμε τώρα στον διαγωνισμό για την προμήθεια επιβατικού υβριδικού οχήματος ΙΧ. Πρέπει να είναι «γνωστού κατασκευαστή, διεθνούς και αναγνωρισμένου τύπου με εκτεταμένο δίκτυο εγκαταστάσεων για επισκευές και ανταλλακτικά». Δηλαδή δεχόμασται οποιαδήποτε γνωστή και καλή μάρκα. Αλλά. Μεταξύ άλλων, στο εσωτερικό του αυτό το αυτοκίνητο οποιασδήποτε γνωστής και καλής μάρκας θα φέρει «κατά προτίμηση» «Σύστημα πολυμέσων ToyotaTouch2 με έγχρωμη οθόνη αφής 7″». Άντε τώρα να βρεις Fiat ή Mazda ή Opel ή VW καινούργιο από τον κατασκευαστή με στερεοφωνικό ToyotaTouch2. Κι ας μην ξεχνάμε, ισχύει και εδώ το «Όλες οι απαιτήσεις των τεχνικών προδιαγραφών είναι ουσιώδεις και απαράβατες, η τυχόν ύπαρξη απόκλισης θα σημαίνει απόρριψη της προσφοράς».
Χώρια βέβαια από τον φωτογραφικό χαρακτήρα της προκήρυξης, θα ήθελα πολύ να μου εξηγήσει κάποιος της διεύθυνσης πρασίνου για ποιόν ακριβώς λόγο οι υπάλληλοι του δήμου χρειάζονται απαραιτήτως «σύστημα πολυμέσων με έγχρωμη οθόνη αφής 7″» στο υπηρεσιακό αυτοκίνητο, έστω κι αν δεν είναι ToyotaTouch2. Και «6 ηχεία». Και «Θύρα σύνδεσης USB & Aux-in». Και «Bluetooth». Και «Έγχρωμη οθόνη TFT 4.2″ πολλαπλών πληροφοριών». Και «Χειριστήρια Multimedia στο τιμόνι». Και «Χειριστήρια τηλεφώνου στο τιμόνι».
Ναι, όλα αυτά, ρητά απαριθμημένα στην προκήρυξη (σελίδα 44), ορισμένα μάλιστα δυο φορές.
Για δουλειά υποτίθεται είναι το αυτοκίνητο, όχι για διασκέδαση, ούτε για προσωπική χρήση του προϊστάμενου να πηγαίνει την οικογένεια του εκδρομούλες τα Σαββατοκύριακα. Μήπως τελικά γι αυτό ακριβώς το θέλανε; Και εμείς το πληρώνουμε; Όποιος ξέρει που είναι παρκαρισμένο αυτό το αμάξι βράδυα και Σαββατοκύριακα, παρακαλώ να σχολιάσει εδώ από κάτω.
Υπολείπεται τώρα να βρούμε ποιός κέρδισε τον διαγωνισμό και ποιά η σχέση του με ποιόν (τέως ή και νυν) υπεύθυνο του δήμου. Παρ’ όλες τις υπερβολικές τεχνικές λεπτομέρειες της προκήρυξης, για κανένα όχημα δεν αναφέρει ότι πρέπει να έχει μίζα. Μα δεν πρέπει όλα να έχουνε μίζα; Γίνεται ν’ αγοράσουμε αμάξια χωρίς μίζα; Οπωσδήποτε όχι. Λοιπόν γιατί δεν την βάλανε κι αυτήν στις τεχνικές προδιαγραφές; Φοβηθήκανε μην παρεξηγηθούνε; Άδικα φοβήθηκαν, διότι όποιος διαβάσει προσεκτικά την προκήρυξη καταλαβαίνει ακριβώς τι συνέβει εδώ. Βρώμα. Μπόχα. Δυσωδία. Δήμος Ζωγράφου.
_____
Μετά που δημοσίευσα τα παραπάνω, βρήκα άλλη μια προκήρυξη για τα ίδια οχήματα, 217 της 28 Ιουλίου 2020, ΑΔΑ 602ΨΩΡΦ-ΜΒΧ, που όμως έχει επεκταθεί από τις 99 στις 155 σελίδες και συμπεριλαμβάνει αναλυτικό προϋπολογισμό για τον κάθε τύπο οχήματος. Το υβριδικό ΙΧ των 1200-1399 cc προϋπολογίζεται σε 32.460 ευρώ συν ΦΠΑ το 2020, δηλαδή 40.250 ευρώ με ΦΠΑ, ενώ υπήρχαν τότε στην αγορά μικρά 4-θέσια υβριδικά για την πόλη κάτω από 20.000 ευρώ μαζί με τον ΦΠΑ, πχ Fiat 500 και Panda, Suzuki Ignis, Swift και Vitara, ή Hyundai i20 και Mazda 2 κάτω από τις 21.000 ευρώ μαζί με τον ΦΠΑ. Τα 40.250 ευρώ συμπεριλαμβάνουν βέβαια και 5-ετή συντήρηση, αλλά έστω κι έτσι, αν συνυπολογίσει κανείς τις εγγυήσεις που έχουν όλα τα καινούργια αυτοκίνητα, το ποσό είναι απόλυτα εξωφρενικό.
Και πρόσεξα και μια λεπτομέρεια που μου είχε ξεφύγει προηγουμένως. Χώρια απ’ το προηγμένο στερεοφωνικό με όλα του τα φρου-φρου, το υβριδικό αυτό ΙΧ πρέπει να έχει και «Σύστημα τοποθέτησης παιδικών καθισμάτων ISOFIX». Μάλιστα. Πόσους υπαλλήλους ηλικίας κάτω των 12 ετών ή βάρους μικρότερου των 36 κιλών έχει ο δήμος Ζωγράφου;
Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου είναι απόλυτα σαφής. Αφορά την «προμήθεια μηχανολογικού εξοπλισμού», συμπεριλαμβανομένου και του εν λόγω ΙΧ, «για τον εκσυγχρονισμό και τη βελτιστοποίηση της λειτουργίας των υπηρεσιών του Δήμου Ζωγράφου, προκειμένου να ενισχυθούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους δημότες καθώς η ενίσχυση του υφιστάμενου στόλου θα κάνει αποδοτικότερη τη λειτουργία του έργου των Υπηρεσιών των Διευθύνσεων Καθαριότητας, Πρασίνου, και Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου». Γι αυτό και για τίποτε άλλο. Οπόταν ξαναρωτάω: Πόσους υπαλλήλους ηλικίας κάτω των 12 ετών ή βάρους μικρότερου των 36 κιλών έχουν οι διευθύνσεις καθαριότητας, πρασίνου και τεχνικών υπηρεσιών του δήμου Ζωγράφου;
Είναι βέβαια τελείως λάθος αυτή η ερώτηση. Θα έπρεπε μάλλον να ρωτήσω ποιοί ανώτεροι υπάλληλοι των διευθύνσεων καθαριότητας, πρασίνου και τεχνικών υπηρεσιών του δήμου είχαν παιδιά ηλικίας κάτω των 12 ετών ή βάρους μικρότερου των 36 κιλών το 2020. Ποιός το πήρε αυτό το αμάξι στο σπίτι του και το είχε σαν δικό του; Το ξέρει ότι η ιδιωτική χρήση υπηρεσιακού αυτοκινήτου απαγορεύεται και συνιστά υπεξαίρεση δημόσιας περιουσίας; Και ότι η ιδιωτική χρήση από υπάλληλο αυτοκινήτου ιδιοκτησίας του εργοδότη του φορολογείται ως εισόδημα; Όποιος ξέρει λεπτομέρειες μπορεί να με πάρει τηλέφωνο στο 2122133561. Σε όλες μου τις πηγές εγγυώμαι απόλυτη εχεμύθεια.
Η αγορά έγινε επί δημαρχίας Θώδα και δεν έχω ιδέα που είναι αυτό το αυτοκίνητο σήμερα. Αυτό που ξέρω είναι ότι κάθε διοίκηση έχει αυτοτελή και συνεχόμενη ευθύνη να προστατεύει την δημόσια περιουσία. Μ’ άλλα λόγια, ότι και να έγινε τότε επί δημαρχίας Θώδα, η διοίκηση Καφατσάκη έχει τώρα την πλήρη ευθύνη του τι γίνεται σήμερα (και του τι δεν γίνεται ενώ θα έπρεπε). Πολιτική, αστική, διοικητική και ποινική ευθύνη, και δεν είναι τυχαία αυτή η σειρά απαρίθμησης. Ας βρούνε λοιπόν το αμάξι, κι ας μας πούνε επίσημα που είναι και πως και από ποιούς χρησιμοποιείται τώρα, και αν υπάρχουν απαιτηταίες ευθύνες γαι το πως χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν.
Και να μας πούνε επίσης τι έχουνε σκοπό να το κάνουνε – και αυτό και τις πέντε πεοπροεκτάσεις Toyota Hilux – όταν του χρόνου λήξει η σύμβαση leasing. Ο δήμος δεν έχει λεφτά για τις πιο βασικές του υπηρεσίες, αλλά άνετα έσκασε 40, 92, και 82 χιλιάρικα αντιστοίχως για το καθένα από έξι αυτοκίνητα πολυτέλειας και φτηνού status (α/α διαγωνισμού 5, 9 και 10), για πραγματικές ή εικονικές ανάγκες που θα μπορούσαν κάλλιστα να είχαν καλυφθεί με πολύ λιγότερα από τα μισά αυτά χρήματα.