Μπουρδέλο Ζωγράφου

Κάθε οργάνωση διέπεται από κάποιες αρχές, κάποιες πρωτεύουσες και άλλες δευτερεύουσες. Διαχρονικά στο δημαρχείο οι πρωτεύουσες αρχές είναι δυο: (α) πως θα φάμε και (β) πως θα δώσουμε στους δικούς μας να φάνε. Η εξυπηρέτηση των δημοτικών καθηκόντων και υποχρεώσεων δεν υπάρχει καν στη λίστα, ή το πολύ-πολύ καμιά φορά τριτεύει. Κι όπως έχει αποδειχθεί τρανά την τελευταία δεκαετία, αυτό ισχύει άσχετα από την πολιτική χροιά των εκάστοτε αιρετών. Ή, με πιο απλά λόγια, πάρ’ τον έναν και χτύπα τον άλλον.

Έτσι λοιπόν μια φουσκώνει το δημαρχείο με την δημιουργία άχρηστων οργανικών θέσεων για την πρόσληψη των εκάστοτε δικών μας, και μια ξεφουσκώνει με συμβάσεις ανάθεσης έργων στους εκάστοτε δικούς μας. Η μέθοδος δεν έχει σημασία, ο δημότης τα πληρώνει ούτως ή άλλως και με τις δύο έννοιες της λέξης: και πληρώνει τα έξοδα, και τρώει στη μάπα τα αποτελέσματα.

Έτσι έχουμε καταντήσει δυο και τρεις και τέσσερεις διαφορετικές υπηρεσίες, η κάθε μια βέβαια με τον δικό της αντιδήμαρχο και προϊστάμενο και γραμματέα και επόπτη και κατώτερο προσωπικό και βάλε, μπήξε, δείξε, να έχουνε την ευθύνη για τα ίδια ακριβώς πράγματα. Με αποτέλεσμα βέβαια όλοι τους να τρώνε και κανείς να μην είναι υπεύθυνος για τίποτα, γιατί πάντα όλα εξαρτώνται από κάποιον άλλον σε κάποια άλλη υπηρεσία.

Καλό παράδειγμα το πάρκο Καφατσάκη. Εμπίπτει πρωτίστως στην αρμοδιότητα (α) της υπηρεσίας πρασίνου, (β) της υπηρεσίας καθαριότητας και (γ) των τεχνικών υπηρεσιών, όταν βέβαια δεν χρειάζεται να εμπλακούν και οι διοικητικές ή/και οι οικονομικές υπηρεσίες. Απόλυτο χάος, αλλά έτσι ακριβώς το θέλουνε, γιατί έτσι όλοι τρώνε και κανείς δεν δουλεύει. Και έτσι είναι κι όλα τ’ άλλα.

Κάποτε υπήρχε. Και υπάρχουν κάποιες φήμες ότι πούλαγε προστασία σε μαγαζιά. Είτε αληθεύει αυτό είτε όχι, την δημοτική αστυνομία την διαλύσανε με τα μνημόνια. Τώρα υπάρχει ακριβώς ένας (1) δημοτικός αστυνομικός, του οποίου η δουλειά είναι να είναι άφαντος. Αόρατος και πουθανού παρών. Όποιος τον δει στο δρόμο να κάνει δουλειά αστυνομικού, να μου στείλει μια φωτογραφία. Θα πάρει το πρώτο πανελλήνιο βραβείο μεταφυσικής φωτογραφίας στην κατηγορία «φαντάσματα».

Η δημοτική αστυνομία είναι μια από τις πολύ λίγες δημοτικές υπηρεσίες που είναι κερδοφόρες. Πιθανότατα η μόνη. Κι αυτήν ακριβώς βρήκανε να καταργήσουνε. Γιατί βέβαια τα πρόστιμα είναι οικονομικά κερδοφόρα για τον δήμο, και εξ αυτού και για τους δημότες, αλλά ψηφοθηρικά όχι για τον δήμαρχο.

Η Παπαδιαμαντοπούλου είναι καλό παράδειγμα. Στη μέση του δρόμου είναι το όριο μεταξύ δήμου Αθηναίων και δήμου Ζωγράφου. Από το Άλεξ μέχρι την Μιχαλακοπούλου απαγορεύεται η στάση και δεξιά και αριστερά. Όχι μόνο η στάθμευση. Η στάση. Στη δεξιά μεριά του δρόμου κυκλοφορεί δημοτική αστυνομία του δήμου Αθηναίων και πέφτουν κλήσεις. Σχεδόν ποτέ κανείς δεν παρκάρει εκεί. Στην αριστερή μεριά του δρόμου βασιλεύει απόλυτη αναρχία και είναι μονίμως παρκαρισμένα αυτοκίνητα σε όλο του το μήκος. Κάποια απ’ αυτά μονίμως παρκαρισμένα για μήνες.

Αποτέλεσμα: χιλιάδες άνθρωποι ταλαιπωρούνται καθημερινά για την βολή των 40 ή 50 οδηγών που παρκάρουν παράνομα εκεί γιατί έτσι τους βολεύει και γιατί ο δήμος Ζωράφου αρνείται να τους ενοχλήσει. Όταν ένα λεωφορείο με πενήντα επιβάτες κάνει είκοσι λεπτά αντί για πέντε από το Άλεξ μέχρι την Βασιλίσσης Σοφίας, το άδικο χάσιμο ώρας συνολικά για την κοινωνία είναι 50×15=750 λεπτά. Δηλαδή 12½ ώρες απ’ αυτό το ένα λεωφορείο. Μα το 608 περνάει όλη μέρα κάθε δέκα λεπτά, και μετά είναι κι άλλα τόσα λεωφορεία, το 220, το 235, το 815, και δεν ξέρω κι άλλα ποιά, και βέβαια χιλιάδες ιδιωτικά αυτοκίνητα και φορτηγά(κια) εξυπηρέτησης του κοινού. Όταν αθροιστούν όλα αυτά, οι 40 ή 50 παράνομα παρκαρισμένοι δημιουργούν συνολικά χιλιάδες ώρες καθυστέρησης κάθε μέρα σε άλλους που δεν φταίνε, και την ανάλογη ζημιά στην κοινωνία και στην εθνική οικονομία γενικά.

Και τι κάνει η δημοτική αστυνομία Ζωγράφου για όλα αυτά; Λάμπει με την απουσία της. Θα μπορούσε να έβγαζε από πρόστιμα δέκα χιλιάρικα κάθε μέρα για τον δημοτικό προϋπολογισμό, 300 χιλιάρικα το μήνα, αλλά δεν το κάνει. Απλώς δεν υπάρχει. Απόφαση δημάρχου και δημοτικού συμβουλίου αυτό, δημοκρατικά εκλεγμένων.

Στις 4 Ιουνίου 2024 πήρα τηλέφωνο το δημαρχείο και ζήτησα ένα ραντεβού με την δήμαρχο. Ήθελα να συζητήσω την τραγική κατάσταση του πάρκου Ιλισίων και είχα να προτείνω και μερικές εύκολες λύσεις. Ευγενέστατη και εξυπηρετικότατη η γραμματέας, μου ζήτησε το τηλέφωνό μου για να μου κλείσει ραντεβού με την δήμαρχο και να με πάρει αργότερα να μου το πει. Αλλά δεν με πήρε. Ούτε την ίδια μέρα, ούτε την επόμενη, ούτε την μεθεπόμενη.

Μια βδομάδα αργότερα, στις 10 Ιουνίου, ξαναπήρα εγώ τηλέφωνο. Πάλι ευγενέστατη η γραμματέας, αυτή τη φορά ήταν λιγότερο εξυπηρετική. Μετά από κάτι φτηνές δικαιολογίες για τα «απόνερα των εκλογών», μου είπε σαφώς ότι ναι, θα μου κλείσει το ραντεβού, αλλά δεν ξέρει πότε. Όποτε της πει η δήμαρχος. Μπορεί σε μια βδομάδα, μπορεί σ’ ένα μήνα, μπορεί ακόμα αργότερα, ιδέα δεν έχει. Αυτό που εγώ κατάλαβα ήταν ότι ευγενέστατα με διαβολόστελνε, αλλά βέβαια δεν ήμουνα σίγουρος. Ο μόνος τρόπος να σιγουρευτώ ήταν να περιμένω και να δω τι θα γίνει. Και αυτό ακριβώς έκανα.

Στις 31 Ιουλίου, 57 μέρες μετά από το πρώτο μου τηλεφώνημα και 51 μετά από το δεύτερο, ακόμα δεν με είχε πάρει τηλέφωνο η γραμματέας και δεν είχα ραντεβού με την δήμαρχο. Προφανώς η δήμαρχος δεν ενδιαφέρεται για το τι ήθελα να της πω. Δεν πειράζει, δικαίωμά της είναι. Αλλά δικαίωμά μου είναι κι εμένα να της τα πω. Κι έτσι και γι αυτό ακριβώς δημιουργήθηκε αυτός ο ιστότοπος στις 31 Ιουλίου, και τώρα γράφω εδώ όχι μόνο αυτά που είχα σκοπό να της πω στο ραντεβού, αλλά και άλλα πολλά που από καιρό μου κάθονται στο στομάχι και χρειάζεται να ειπωθούν. Και θα τα ακούσει τώρα όλα η δήμαρχος, είτε της αρέσει είτε όχι, και θα πάρει συγχρόνως κι ένα μαθηματάκι δημοκρατίας. Η υπεροψία γενικά δεν κοσμεί τον πολιτικό, αλλά ιδιαίτερα όχι τον αυτοπροσδιοριζόμενο αριστερό πολιτικό. Και οπωσδήποτε κάτι θ’ αλλάξει. Ή η οργάνωση και η λειτουργία του δήμου, ή οι υπεύθυνοι αυτών. Επιλογή της είναι, λοιπόν ας επιλέξει.

Τα τηλεφωνήματα στις 4 και 10 Ιουνίου τα κατέγραψα και τα δημοσιεύω εδώ (αρκετά κακή η ποιότητα του δεύτερου, αλλά είναι πάντως ευκρινές το τι λέγεται). Η δημόσια διοίκηση είναι ακριβώς αυτό: δημόσια. Ανήκει στους πολίτες, λογοδοτεί στους πολίτες και ελέγχεται από τους πολίτες. Και δεν είναι μόνο μαθήματα δημοκρατίας που προσφέρω δωρεάν. Έχω και μερικά δωρεάν μαθήματα νομικής αν κάποιοι τύχει να ενδιαφερθούν.

 

Σε μια συνέντευξη λίγο πριν τις εκλογές του 2019, είπε ο Βασίλης Θώδας ότι η καθαριότητα είναι πρωταρχικό θέμα για τον δήμο και ότι, αν εκλεγεί, θα αναλάβει ο ίδιος προσωπικά την ευθύνη της. Υπονοούσε ότι η Καφατσάκη δεν είχε κάνει καλή δουλειά και υποσχότανε να κάνει ο ίδιος πολύ καλύτερη. Και εκλέχτηκε. Και τίποτα δεν άλλαξε. Και πέντε χρόνια αργότερα έφυγε ο Θώδας και ξανάρθε η Καφατσάκη. Και πάλι τίποτα δεν άλλαξε. Τι έχεις Γιάννη; Τι είχα πάντα.

Έχω αναρίθμητες τέτοιες φωτογραφίες, αλλά δεν έχει νόημα να τις ανεβάσω όλες. Όλοι ξέρουν την κατάσταση, όλοι την βλέπουν κάθε μέρα, και ποτέ τίποτα δεν αλλάζει. Ιδιαίτερα όχι η λεγόμενη «οργάνωση».

Τα σκουπιδιάρικα παίρνουν τους κάδους σκουπιδιών, αλλά όχι τα μπάζα. Κυκλοφορεί στη χάση και στη φέξη ένα φορτηγό που μαζεύει «μόνο στρώματα και ξύλα», αλλά όχι γλάστρες, ούτε μπάζα, ούτε κλαδιά και χόρτα. Για κάθε μια από αυτές τις κατηγορίες σκουπιδιών υπάρχει άλλος αρμόδιος, άλλο φορτηγό, άλλοι εργάτες, άλλο πρόγραμμα. Σίγουρα και άλλο συνδικάτο. Ακόμη κι όταν ο ίδιος ο δήμος κλαδεύει, δεν μπορεί να συντονιστεί και να πάρει τα κλαδιά την ίδια ώρα. Όχι, αυτοί που κλαδεύουνε τα πετάνε όπου βρούνε και κλείνουν τα πεζοδρόμια, και τρεις έως έξι βδομάδες αργότερα περνάει φορτηγό και τα μαζεύει. Καταλαβαίνετε, θα ήταν – και είναι – υπεράνθρωπη προσπάθεια να πάρει ο ένας τηλέφωνο τον άλλον στο ακριβώς διπλανό γραφείο και να συντονίσουν κλάδεμα και αποκομιδή την ίδια μέρα. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, που νομίζετε ότι ζείτε;

Αφού λοιπόν αυτοί του δήμου δεν μπορούνε να συντονιστούν, το μόνο που μένει είναι να τους συντονίζουμε οι δημότες. Πως; Απλά. Έχει μπάζα δίπλα στον κάδο; Πετάξτε τα στον κάδο όταν είναι άδειος, ώστε να σκεπαστούν από σκουπίδια και να μην φαίνονται όταν έρθει το σκουπιδιάρικο. Μόνο έτσι θα τα πάρουνε, κι αν σπάσει το σκουπιδιάρικο απ’ τις πέτρες ίσως να μάθουνε και το μάθημά τους. Έχουνε κλείσει το πεζοδρόμιο με κλαδιά; Πετάξτε τα στη μέση του δρόμου, γιατί όταν κλείσει ο δρόμος θα τους κάνει η αστυνομία να ενδιαφερθούνε. Και ούτω καθεξής. Αν δεν πάρει την πρωτοβουλία ο δημότης, γιατί να την πάρει ο δήμος; Και στο βασίλειο των χαραμοφάηδων μόνο ο βούρδουλας κάνει την δουλειά του.

«Είμαι του δήμου, άρα κάνω ότι γουστάρω».

Σας φαίνεται περίεργο αυτό; Παράλογο; Ισως ακόμη κι εξωφρενικό, απαράδεκτο, εξοργιστικό; Κι εμένα επίσης. Αλλά δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα. Ή, για την ακρίβεια, έτσι είναι οι υπάλληλοι αυτού του δήμου. Οι υπάλληλοί μας δηλαδή, οι δικοί σας και δικοί μου υπάλληλοι, που εμείς τους προσλάβαμε και εμείς τους πληρώνουμε, για να μας δείχνουν αυτοί το μεσαίο τους δάχτυλο. Γιατί έτσι αυτά; Διότι έτσι ψηφίζουμε. Οι αιρετοί έχουν την ευθύνη των υπαλλήλων και οι πολίτες την ευθύνη των αιρετών. Ότι ψηφίσεις, αυτό θα πάρεις. Και ιδού ενδεικτικά:

Το αυτοκόλλητο που κάποιος παρατηρητικός ίσως προσέξει, εγώ του το κόλλησα. Προέρχεται από εδώ και κολλάει πάρα πολύ καλά.

Πάλι, και ξανά, και πάλι ξανά, είναι αυτός ο ίδιος με το νταλικοϊδές αυτό όχημα που μόνο ένα σκοπό εξυπηρετεί: την αντιστάθμηση του ελλείμματος μεταξύ των ποδιών του οδηγού. Αυτό που του λείπει εκεί, το αντισταθμίζει με μάγκικο αμάξι και μαγκιά πολλή στο παρκάρισμα. Το πολλά βαρύ αμάξι εμείς το πληρώσαμε και συνεχίζουμε να το πληρώνουμε, δυστυχώς. Το ίδιο και τον πολλά βαρύ οδηγό. Όσο για την κούφια του μαγκιά, κάποια στιγμή μπορεί να ξεχυλίσει κάποιο ποτήρι και να του σταθεί ακριβή. Εκεί τότε να τον δούμε τον μέγα ελληνάρα.

Όπου τον δείτε πάλι αυτόν με παρόμοιες συμπεριφορές, φωτογραφίστε τον και δημοσιεύστε τον. Μέχρι να δούμε αν και πότε θα τον μαζέψει η Καφατσάκη, ή εμείς εκείνη.

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα παρκαρίσματα, από τα οποία μόνο μερικά είδα, και από αυτά μόνο μερικά τεκμηρίωσα. Και τα παρκαρίσματα είναι μόνο ένα μικρό μέρος της γενικής ασυδοσίας που διέπει τους υπαλλήλους μας. Πως τους αφήσαμε να γίνουν έτσι, δεν ξέρω. Μια μικτή επιτροπή ψυχολόγων, πολιτικολόγων και νομικών θα μπορούσε ίσως να το αναλύσει και να το εξηγήσει. Τρέχα γύρευε. Αλλά και χωρίς επιστημονική εξήγηση των αιτιών, αυτή η συμπεριφορά τους θα σταματήσει. Και αυτών που συνεχίζουν να μου δείχνουν το μεσαίο τους δάχτυλο, θα τους το κόψω.

*****

Μια βδομάδα μετά που δημοσίευσα τα ανωτέρω και ενώ έψαχνα κάτι άσχετο, βρήκα άλλες δυο φωτογραφίες σχετικές με το νταλικοϊδές όχημα του δήμου. Και θυμήθηκα το περιστατικό. Μέσα στο πάρκο Ιλισίων ήτανε πάλι και ξανά, αλλά με μια μεγάλη διαφορά αυτή τη φορά: μια από τις δυο φωτογραφίες απεικονίζει τό όχημα, αλλά η άλλη τον οδηγό. Αυτόν ακριβώς που σας ζητούσα να τον φωτογραφήσετε αν τον δείτε, τον είχα ήδη φωτογραφήσει εγώ και το είχα ξεχάσει. Όμως για κακή του τύχη, αυτά που ξεχνάει το ανθρώπινο μυαλό, οι σκληροί δίσκοι δεν τα ξεχνάνε. Ορίστε τον λοιπόν:

Όπως βλέπετε ξεκάθαρα, δεν του άρεσε καθόλου που τον φωτογράφιζα. Και με τον δείκτη τεντωμένο μου έκανε τσαμπουκά και μάθημα επιλεκτικής νομικής στο θέμα «είμαι του δήμου, άρα δικαιούμαι να κάνω ότι γουστάρω, και εσύ δεν δικαιούσαι να το τεκμηριώνεις». Παράξενη λογική αυτή, να σου λέει ότι απαγορεύεται να τεκμηριώσεις την νομιμοσύνη του. Αλλά εντάξει, δεν περιμένει κανείς και τίποτε πιο ευφυές απ’ αυτούς τους τύπους. Απλοϊκοί φαγάδες είναι (όπως φαίνεται κι από την φωτογραφία, που θυμίζει Πάγκαλο), απ’ αυτούς τους τόσους πολλούς που διαρκώς παρασιτίζουνε σε βάρος μας.

Ποιός είναι; Ξέρει κανείς το ονοματεπώνυμό του και την θέση του στο δήμο; Αν ναι, σχολιάστε από κάτω. Κάπου, κάποτε, πρέπει ν’αρχίσουμε να ξεμπερδεύουμε με όλους αυτούς και όλα αυτά, αντί να συνεχίζουμε να τα ανεχόμαστε και να τα διαιωνίζουμε.

Προσθήκη 11 Αυγούστου 2024:

Στίς 8 Αυγούστου, Πέμπτη, έστειλα το παρακάτω e-mail στον δήμο:

Subject: Αίτηση
Date: Thu, 8 Aug 2024 01:25:31 +0300
From: Zenon Panoussis <zp@qdh.nl>
To: <dhmarxos@zografou.gr>

Παρακαλώ, αλλά και απαιτώ

1. να πρωτοκολλήσετε αυτό το μήνυμα στο γενικό πρωτόκολλο
του δήμου,
2. να μου δώσετε τον σχετικό αριθμό πρωτόκολλου απαντώντας
σε αυτό το μήνυμα, και
3. να με πληροφορήσετε ποιές εντολές έχει δώσει ή σύντομα
θα δώσει ο δήμος στους υπαλλήλους του προς αποφυγή των
συμπεριφορών που έχω τεκμηριώσει εδώ:

https://zografou.org/2024/08/03/ασυδοσία/

Φιλικά,
Ζήνων Πανούσης

Και πράγματι το πρωτοκολλήσανε την ίδια μέρα με αριθμό πρωτόκολλου 23508/8-8-2024.

Τρεις μέρες αργότερα, Κυριακή πρωί 08:26 στο πάρκο Καφατσάκη, πήρα έμπρακτη απάντηση στο πρώτο σκέλος της ερώτησής μου. Ήρθε ο δημοτικός υπάλληλος ν’ ανοίξει την παιδική χαρά. Να περπατήσει 30 μέτρα θα του στοίχιζε ακριβά διότι είναι ανάπηρος ο δύστυχος: γεννήθηκε με ρόδες αντί για πόδια. Μπήκε λοιπόν με το μηχανάκι μέσα στο πάρκο από την είσοδο Ούλωφ Πάλμε μέχρι την πόρτα της παιδικής χαράς. Την ξεκλείδωσε, και συνέχισε με το μηχανάκι μέσα στην παιδική χαρά μέχρι την πόρτα που βγάζει Υμηττού. Άνοιξε κι εκεί, επέστρεψε με το μηχανάκι στο πάρκο, και όργωσε και το υπόλοιπο πάρκο μέχρι την έξοδο Γαζίας και Αλκαίου. Δεν παρέλειψε να μου ρίξει και μια μούτζα (στα 18″), συμπτωματικά ακριβώς την ίδια στιγμή που μπήκε η πινακίδα του στο οπτικό πεδίο του φακού μου: ΖΖΥ 812.

Η «αναξιοπρεπής ή ανάρμοστη ή ανάξια για υπάλληλο συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας» συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα και τιμωρείται με πειθαρχική ποινή (άρθρα 107 και 109 ΚΔΥ). Το ίδιο ισχύει και για την «παράλειψη από τα πειθαρχικά όργανα δίωξης και τιμωρίας πειθαρχικού παραπτώματος». Αλλά βέβαια εδώ είναι δήμος Ζωγράφου. Κάνουνε ότι τους γουστάρει, κι όλα τ’ άλλα στ’ αρχίδια τους. Όπως απέδειξε τρανά και η μούτζα που μου σερβίρισε ο κύριος αυτός. Όποιος θυμάται την Θέμιδα του Ψαθά, καταλαβαίνει ακριβώς τι λέω.

Ποιός είναι αυτός; Πως τον λένε; Τι θέση έχει στον δήμο; Όποιος ξέρει, ας σχολιάσει από κάτω ή ας με πάρει ένα τηλέφωνο.

«Αυνανάς»

– Τώρα όμως πρέπει να ξέρεις ότι έχεις γίνει διάσημος. Σ’ έχω κάνει διάσημο.
– Ξέρεις ότι είσαι αυνανάς; Ξέρεις τι είναι ο αυνανάς;

Εντάξει, δεν λέω, τα ελληνικά είναι πλούσια και ιδιαίτερα ευέλικτη γλώσσα. Αλλά «αυνανάς»; Μήπως κάτι λέει αυτό για το μορφωτικό επίπεδο, αλλά και για το γνώθι σεαυτόν, του δημοτικού υπάλληλου που είχε το θράσος να πει εν ώρα υπηρεσίας τον πολίτη που τον πληρώνει μαλάκα, αλλά δεν τα κατάφερε;

Όπως έβγαινε από το πάρκο, δυστυχώς μισό δευτερόλεπτο μετά που σταμάτησα την κάμερα, με απείλησε με μήνυση. Σίγουρα καλό θα ήταν να γίνει κι αυτό, αλλά δεν είναι ευθύνη του δήμου να υπερασπιστεί τον άμοιρο δημοτικό υπάλληλο που παράνομα προπηλακίζεται εν ώρα υπηρεσίας και διασύρεται δημόσια; Λοιπόν τι θα κάνει ο δήμος; Θα αναλάβει την ευθύνη του και θα μου κάνει μήνυση, ή θα κρυφτεί όπως πάντα πίσω από το δάχτυλό του;

Στο προηγούμενο post «ασυδοσία» αναφέρθηκα στο «νταλικοϊδές αυτό όχημα που μόνο ένα σκοπό εξυπηρετεί: την αντιστάθμηση του ελλείμματος μεταξύ των ποδιών του οδηγού». Και πράγματι έτσι είναι, γιατί ποτέ δεν το είδε κανείς το ημιφορτηγό αυτό να μεταφέρει τίποτε εκτός από τον οδηγό του. Χρησιμοποιείται ως κοινό επιβατικό, κι όποτε χρειαστεί ημιφορτηγό χρησιμοποιείται ένα παμπάλαιο κόκκινο και όχι αυτό. Κατέληξα λοιπόν να αναρρωτηθώ ποιός το αγόρασε ετούτο, πως το δικαιολόγησε, και βέβαια πόσο στοίχισε.

Μέσες-άκρες ένα Toyota Hilux κοστίζει γύρω στις 45.000 ευρώ. Δεν βρήκα ιδιαίτερη απόφαση για αυτό το συγκεκριμένο, αλλά βρήκα μια πολύ ενδιαφέρουσα απόφαση (178 της 30 Ιουνίου 2020, ΑΔΑ ΩΞΧΥΩΡΦ-8ΘΖ, δηλαδή επί Θώδα) για την προκήρυξη διαγωνισμού προμήθειας 22 οχημάτων με πενταετές leasing, μεταξύ αυτών δυο διπλοκάμπινα ημιφορτηγά 4×4 και τρία μονοκάμπινα ημιφορτηγά 4×2. Μάλλον εδώ εμπίπτει η εν λόγω πεοπροέκταση.

Η προκήρυξη είναι προφανέστατα 100% φωτογραφική. Όποιος έχει την υπομονή να διαβάσει και τις 99 της σελίδες, θα βρει παντού αλλοπρόσαλλες προδιαγραφές που μόνο ένα πρακτικό σκοπὸ μπορούν να εξυπηρετήσουν: την μείωση των έγκυρων προσφορών σε ακριβώς μια. Προφανέστατα τις προδιαγραφές τις έγραψε ο πωλητής έτσι ώστε να ταιριάζουν ακριβώς και μόνο στα δικά του οχήματα, και μετά ο δήμος έκανε τον διαγωνισμό απλώς για τα προσχήματα. Αλλιώς πως εξηγούνται αναγκαστικές προδιαγραφές όπως οι εξής;

Για σκουπιδιάρικο: «Το συνολικό μήκος απορριμματοφόρου θα είναι 7,30 μ». Δηλαδή αν έχει μήκος 7,25 ή 7,35 μέτρα δεν μας κάνει, και η προσφορά απορρίπτεται αυτόματα. «Ο κινητήρας θα είναι πετρελαιοκίνητος , τετράχρονος υδρόψυκτος, από τους γνωστούς σε κυκλοφορία τύπους νέας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας EURO6, DIESEL, 4/χρονος, τουλάχιστον 6/κύλινδρος, υδρόψυκτος από τους πλέον εξελιγμένους τύπους και άριστης φήμης, μεγάλης κυκλοφορίας. Η ονομαστική ισχύς κατά DIN θα είναι τουλάχιστον 250Hp και ροπής 1.000Nm. Θα διαθέτει στροβιλοσυμπιεστή καυσαερίων (Turbo). Ο κυβισμός του κινητήρα θα είναι τουλάχιστον 6.500cc.» Για σιγά λίγο ρε μάγκες. Όταν έχουν ήδη προσδιοριστεί η ελάχιστη ισχύς και ροπή, τι σημασία έχει ο κυβισμός; Ή ο κυλιδρισμός; Και γιατί πρέπει σώνει και καλά να έχει turbo; Άν δηλαδή κάποιος μας προσφέρει σε καλή τιμή σκουπιδιάρικο γνωστής και καλής μάρκας 5-κύλινδρο 5.000 cc που χωρίς turbo έχει ισχύ 300 HP και ροπή 1200 Nm, θα το απορρίψουμε από χέρι;

Ναι, αυτό ακριβώς. «Όλες οι απαιτήσεις των τεχνικών προδιαγραφών είναι ουσιώδεις και απαράβατες, η τυχόν ύπαρξη απόκλισης θα σημαίνει απόρριψη της προσφοράς». Εδώ απορρίπτονται προκαταβολικά όλα τα οχήματα που δεν αντιστοιχούν ακριβώς στις φωτογραφικές προδιαγραφές της προκήρυξης.

Ας πάμε τώρα στον διαγωνισμό για την προμήθεια επιβατικού υβριδικού οχήματος ΙΧ. Πρέπει να είναι «γνωστού κατασκευαστή, διεθνούς και αναγνωρισμένου τύπου με εκτεταμένο δίκτυο εγκαταστάσεων για επισκευές και ανταλλακτικά». Δηλαδή δεχόμασται οποιαδήποτε γνωστή και καλή μάρκα. Αλλά. Μεταξύ άλλων, στο εσωτερικό του αυτό το αυτοκίνητο οποιασδήποτε γνωστής και καλής μάρκας θα φέρει «κατά προτίμηση» «Σύστημα πολυμέσων ToyotaTouch2 με έγχρωμη οθόνη αφής 7″». Άντε τώρα να βρεις Fiat ή Mazda ή Opel ή VW καινούργιο από τον κατασκευαστή με στερεοφωνικό ToyotaTouch2. Κι ας μην ξεχνάμε, ισχύει και εδώ το «Όλες οι απαιτήσεις των τεχνικών προδιαγραφών είναι ουσιώδεις και απαράβατες, η τυχόν ύπαρξη απόκλισης θα σημαίνει απόρριψη της προσφοράς».

Χώρια βέβαια από τον φωτογραφικό χαρακτήρα της προκήρυξης, θα ήθελα πολύ να μου εξηγήσει κάποιος της διεύθυνσης πρασίνου για ποιόν ακριβώς λόγο οι υπάλληλοι του δήμου χρειάζονται απαραιτήτως «σύστημα πολυμέσων με έγχρωμη οθόνη αφής 7″» στο υπηρεσιακό αυτοκίνητο, έστω κι αν δεν είναι ToyotaTouch2. Και «6 ηχεία». Και «Θύρα σύνδεσης USB & Aux-in». Και «Bluetooth». Και «Έγχρωμη οθόνη TFT 4.2″ πολλαπλών πληροφοριών». Και «Χειριστήρια Multimedia στο τιμόνι». Και «Χειριστήρια τηλεφώνου στο τιμόνι».

Ναι, όλα αυτά, ρητά απαριθμημένα στην προκήρυξη (σελίδα 44), ορισμένα μάλιστα δυο φορές.

Για δουλειά υποτίθεται είναι το αυτοκίνητο, όχι για διασκέδαση, ούτε για προσωπική χρήση του προϊστάμενου να πηγαίνει την οικογένεια του εκδρομούλες τα Σαββατοκύριακα. Μήπως τελικά γι αυτό ακριβώς το θέλανε; Και εμείς το πληρώνουμε; Όποιος ξέρει που είναι παρκαρισμένο αυτό το αμάξι βράδυα και Σαββατοκύριακα, παρακαλώ να σχολιάσει εδώ από κάτω.

Υπολείπεται τώρα να βρούμε ποιός κέρδισε τον διαγωνισμό και ποιά η σχέση του με ποιόν (τέως ή και νυν) υπεύθυνο του δήμου. Παρ’ όλες τις υπερβολικές τεχνικές λεπτομέρειες της προκήρυξης, για κανένα όχημα δεν αναφέρει ότι πρέπει να έχει μίζα. Μα δεν πρέπει όλα να έχουνε μίζα; Γίνεται ν’ αγοράσουμε αμάξια χωρίς μίζα; Οπωσδήποτε όχι. Λοιπόν γιατί δεν την βάλανε κι αυτήν στις τεχνικές προδιαγραφές; Φοβηθήκανε μην παρεξηγηθούνε; Άδικα φοβήθηκαν, διότι όποιος διαβάσει προσεκτικά την προκήρυξη καταλαβαίνει ακριβώς τι συνέβει εδώ. Βρώμα. Μπόχα. Δυσωδία. Δήμος Ζωγράφου.

_____

Μετά που δημοσίευσα τα παραπάνω, βρήκα άλλη μια προκήρυξη για τα ίδια οχήματα, 217 της 28 Ιουλίου 2020, ΑΔΑ 602ΨΩΡΦ-ΜΒΧ, που όμως έχει επεκταθεί από τις 99 στις 155 σελίδες και συμπεριλαμβάνει αναλυτικό προϋπολογισμό για τον κάθε τύπο οχήματος. Το υβριδικό ΙΧ των 1200-1399 cc προϋπολογίζεται σε 32.460 ευρώ συν ΦΠΑ το 2020, δηλαδή 40.250 ευρώ με ΦΠΑ, ενώ υπήρχαν τότε στην αγορά μικρά 4-θέσια υβριδικά για την πόλη κάτω από 20.000 ευρώ μαζί με τον ΦΠΑ, πχ Fiat 500 και Panda, Suzuki Ignis, Swift και Vitara, ή Hyundai i20 και Mazda 2 κάτω από τις 21.000 ευρώ μαζί με τον ΦΠΑ. Τα 40.250 ευρώ συμπεριλαμβάνουν βέβαια και 5-ετή συντήρηση, αλλά έστω κι έτσι, αν συνυπολογίσει κανείς τις εγγυήσεις που έχουν όλα τα καινούργια αυτοκίνητα, το ποσό είναι απόλυτα εξωφρενικό.

Και πρόσεξα και μια λεπτομέρεια που μου είχε ξεφύγει προηγουμένως. Χώρια απ’ το προηγμένο στερεοφωνικό με όλα του τα φρου-φρου, το υβριδικό αυτό ΙΧ πρέπει να έχει και «Σύστημα τοποθέτησης παιδικών καθισμάτων ISOFIX». Μάλιστα. Πόσους υπαλλήλους ηλικίας κάτω των 12 ετών ή βάρους μικρότερου των 36 κιλών έχει ο δήμος Ζωγράφου;

Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου είναι απόλυτα σαφής. Αφορά την «προμήθεια μηχανολογικού εξοπλισμού», συμπεριλαμβανομένου και του εν λόγω ΙΧ, «για τον εκσυγχρονισμό και τη βελτιστοποίηση της λειτουργίας των υπηρεσιών του Δήμου Ζωγράφου, προκειμένου να ενισχυθούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους δημότες καθώς η ενίσχυση του υφιστάμενου στόλου θα κάνει αποδοτικότερη τη λειτουργία του έργου των Υπηρεσιών των Διευθύνσεων Καθαριότητας, Πρασίνου, και Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου». Γι αυτό και για τίποτε άλλο. Οπόταν ξαναρωτάω: Πόσους υπαλλήλους ηλικίας κάτω των 12 ετών ή βάρους μικρότερου των 36 κιλών έχουν οι διευθύνσεις καθαριότητας, πρασίνου και τεχνικών υπηρεσιών του δήμου Ζωγράφου;

Είναι βέβαια τελείως λάθος αυτή η ερώτηση. Θα έπρεπε μάλλον να ρωτήσω ποιοί ανώτεροι υπάλληλοι των διευθύνσεων καθαριότητας, πρασίνου και τεχνικών υπηρεσιών του δήμου είχαν παιδιά ηλικίας κάτω των 12 ετών ή βάρους μικρότερου των 36 κιλών το 2020. Ποιός το πήρε αυτό το αμάξι στο σπίτι του και το είχε σαν δικό του; Το ξέρει ότι η ιδιωτική χρήση υπηρεσιακού αυτοκινήτου απαγορεύεται και συνιστά υπεξαίρεση δημόσιας περιουσίας; Και ότι η ιδιωτική χρήση από υπάλληλο αυτοκινήτου ιδιοκτησίας του εργοδότη του φορολογείται ως εισόδημα; Όποιος ξέρει λεπτομέρειες μπορεί να με πάρει τηλέφωνο στο 2122133561. Σε όλες μου τις πηγές εγγυώμαι απόλυτη εχεμύθεια.

Η αγορά έγινε επί δημαρχίας Θώδα και δεν έχω ιδέα που είναι αυτό το αυτοκίνητο σήμερα. Αυτό που ξέρω είναι ότι κάθε διοίκηση έχει αυτοτελή και συνεχόμενη ευθύνη να προστατεύει την δημόσια περιουσία. Μ’ άλλα λόγια, ότι και να έγινε τότε επί δημαρχίας Θώδα, η διοίκηση Καφατσάκη έχει τώρα την πλήρη ευθύνη του τι γίνεται σήμερα (και του τι δεν γίνεται ενώ θα έπρεπε). Πολιτική, αστική, διοικητική και ποινική ευθύνη, και δεν είναι τυχαία αυτή η σειρά απαρίθμησης. Ας βρούνε λοιπόν το αμάξι, κι ας μας πούνε επίσημα που είναι και πως και από ποιούς χρησιμοποιείται τώρα, και αν υπάρχουν απαιτηταίες ευθύνες γαι το πως χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν.

Και να μας πούνε επίσης τι έχουνε σκοπό να το κάνουνε – και αυτό και τις πέντε πεοπροεκτάσεις Toyota Hilux – όταν του χρόνου λήξει η σύμβαση leasing. Ο δήμος δεν έχει λεφτά για τις πιο βασικές του υπηρεσίες, αλλά άνετα έσκασε 40, 92, και 82 χιλιάρικα αντιστοίχως για το καθένα από έξι αυτοκίνητα πολυτέλειας και φτηνού status (α/α διαγωνισμού 5, 9 και 10), για πραγματικές ή εικονικές ανάγκες που θα μπορούσαν κάλλιστα να είχαν καλυφθεί με πολύ λιγότερα από τα μισά αυτά χρήματα.

Αυτό είναι το πρώην πάρκο Ιλισίων, εκείνο στην αρχή της Ούλωφ Πάλμε μεταξύ Υμηττού, άλσους Συγγρού, Γαζίας, Αλκαίου, και Δρυός. Μετονομάστηκε σε πάρκο Καφατσάκη με λαϊκή απόφαση, δηλαδή με απόφαση δική μου, προς τιμή της δημάρχου που όχι μόνο είναι τώρα, αλλά ήταν και προηγουμένως μεταξύ 2014 και 2019, υπεύθυνη για την κατάστασή του. Είναι πάρα πολλά τα τραγικά (και τα τραγελαφικά) που έχουν να ειπωθούν γι αυτό το πάρκο, και γι αυτό έχει τη δική του κατηγορία posts σ’ αυτόν τον ιστότοπο.

Το πάρκο αυτό το ξέρω καλύτερα από την παλάμη του χεριού μου. Βγάζω εκεί βόλτα τα σκυλιά μου πέντε φορές τη μέρα, και τα βλέπω και τα παρατηρώ και τα θυμάμαι όλα. Ξέρω το κάθε περαστικό σκουπίδι με το ονοματεπώνυμό του. Και ξέρω τα πάντα που κάνει – και προπαντώς δεν κάνει – ο δήμος σ’ αυτό το πάρκο όλα αυτά τα χρόνια. Και έχω δει και συνεχίζω να βλέπω την διαχρονική του παρακμή. Παρακμή του πάρκου δηλαδή, αλλά και του δήμου. Θα τα πάρω εδώ ένα-ένα τώρα, και να δούμε μετά αν κανείς ενδιαφερεθεί και αντιδράσει.